ORDERY I ODZNACZENIA
| NAGRODA | ORDER | Data zatwierdzenia |
Data ceremonii |
| „Krzyż Srebrny orderu Virtuti Militari [Silver Cross of Virtuti Militari]” |
R-z Insp. SP nr 14/40 | 21.12.1940 | 26.05.1944 |
| „Krzyż Złoty orderu Virtuti Militari [Golden Cross of Virtuti Militari]” |
R-z Insp. SP nr 24/44 | 25.05.1944 | |
| „Polowa Odznaka Pilota [Combat Pilot’s Wings]” |
R-z Insp. SP nr 3/41 | 20.02.1941 | |
| „Odznaka za Rany i Kontuzje w Służbie Ojczyzny [Wound and Injury Badge]” |
R-z Insp. SP nr 17/41 | 12.08.1941 | |
| „Krzyż Walecznych po raz pierwszy i drugi [Cross of Valour and Bar]” |
R-z Insp. SP nr 21/41 | 23.09.1941 | 04.09.1942 |
| „Krzyż Walecznych po raz trzeci i czwarty [2nd and 3rd Bars to Cross of Valour]” |
R-z Insp. SP nr 25/41 | 11.11.1941 | 04.09.1942 |
| „Medal Lotniczy × 4 [Air Medal and 3 Bars]” |
|||
| Distinguished Flying Cross | 21.11.1941 | ||
| Bar to Distinguished Flying Cross | [R-z Insp. SP nr 22/42] | 10.09.1942 | 2.10.1942 |
| 2nd Bar to Distinguished Flying Cross | [R-z Insp. SP nr 24/43] | 01.07.1943 | 04.07.1944 |
| Distinguished Service Order | [R-z Insp. SP nr 24/45] | ||
| Defence Medal | 02.07.1946 | 04.04.1945 | |
| 1939–45 Star & Clasp | 31.10.1940 | ||
| Africa Star & Clasp | |||
| Air Crew Europe Star & Clasp | |||
| Italy Star | 14.10.1945 | ||
| British War Medal 1939/45 | |||
| „Pochwała w Rozkazie Nacz. Wodza: ‘Po zakończeniu zwycięskich działań afrykańskich, w których wykazaliście wypróbowane zalety pilotów polskich, udzielam ppłk. Rolskiemu i podległym mu myśliwcom pochwały w imieniu służby narodowej.’ |
|||
| „Order Krzyża Grunwaldu III klasy [Cross of Grunwald Order 3rd class]” |
|||
| „Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju |
Wyróżnienia i odznaczenia bojowe nadane Stanisławowi Skalskiemu.
Virtuti Militari
Order Virtuti Militari jest najstarszym polskim wyróżnieniem wojskowym. Należy tu zaznaczyć, że order nie jest odznaczeniem, a stowarzyszeniem wzorowanym na bractwie rycerskim czy zakonie – stąd nazwa. Przynależność do orderu jest manifestowana odznaczeniami – krzyżami w pięciu klasach, każdy za określone zasługi na polu walki w zależności od pełnionej funkcji. Krzyżem w każdej z klas można było być odznaczonym tylko raz. Stanisław Skalski został po raz pierwszy przedstawiony do odznaczenia Srebrnym Krzyżem Orderu VM za bohaterską postawę w Kampanii Wrześniowej. Wniosek ten został odłożony do rozpatrzenia po wojnie. W międzyczasie, w grudniu 1940 r. Skalski został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu VM za wybitne sukcesy i rany odniesione w walce podczas służby w 501 Dywizjonie RAF. W maju 1944 r. Skalski został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu VM za zasługi położone jako dowódca Polskiego Zespołu Myśliwskiego oraz dokonania w jednostkach RAF w trakcie operacji włoskiej. Tym samym stał się jednym z czterech pilotów myśliwskich i jednym z ośmiu lotników uhonorowanych tym odznaczeniem
Krzyż Walecznych
Krzyż Walecznych został ustanowiony w 1920 r. Nadawano go za czyny męstwa na polu walki. Odznaczenie mogło być nadane czterokrotnie. Stanisław Skalski czterokrotnie otrzymał Krzyż Walecznych dwukrotnie we wrześniu 1941 i ponownie dwukrotnie w listopadzie 1941 r. We wnioskach odznaczeniowych nie wyróżniono szczególnych zasług.
DSO
Distinguished Service Order (DSO) – Order Zaszczytnej Służby został ustanowiony przez królową Wiktorię w 1886 r. Wyróżnienie brytyjskie nadawane wówczas oficerom, zwykle od stopnia majora wzwyż, za czyny wymagające wyjątkowej odwagi na polu walki. Odznaczeniem związanym z wyróżnieniem był krzyż, który mógł być nadany trzykrotnie. Stanisław Skalski został wyróżniony DSO w kwietniu 1945 r. za zasługi w dowodzeniu Skrzydłem Myśliwskim.
DFC
Distinguished Flying Cross (DFC) – Krzyż Zaszczytnej Służby Lotniczej to odznaczenie ustanowione w 1918 r i przyznawane oficerom wojskowego lotnictwa brytyjskiego (RAF) za czyn lub czyny waleczności, odwagi lub poświęcenia podczas służby lotniczej w obliczu wroga. DFC można było być odznaczonym trzykrotnie. Stanisław Skalski został trzykrotnie odznaczony DFC. Po raz pierwszy w listopadzie 1941 r. za zestrzelenie dwóch Messerschmittów 109 we wrześniu 1941 r. Po raz drugi w październiku 1942 r. za skuteczne dowodzenie 317 Dywizjonem myśliwskim podczas lądowania w Dieppe. Po raz trzeci w lipcu 1943 r. za zasługi w dowodzeniu Polskim Zespołem Myśliwskim.