Spitfire

Spitfire

 

Samolot Supermarine Spitfire (ang. złośnica) jest legendą brytyjskiego lotnictwa. Niewielu jednak zdaje sobie sprawę, że był to samolot zastępczy, zamówiony w celu uzupełnienia stanów lotnictwa do czasu wprowadzenia docelowych myśliwców Tornado. W związku z prowadzonymi działaniami wojennymi i rosnącym zapotrzebowaniem na nowoczesne myśliwce, samolot trafił do masowej produkcji w wersjach Mark I i Mk II. Oznaczenie Mk II dotyczyło identycznych samolotów względem Mk I, masowo produkowanych w fabryce w Castle Bromwhich. Wprowadzono je dla ułatwienia logistyki i rozwiązania problemów z zamiennością części. Mając na względzie liczne wady samolotu przystąpiono do opracowywania docelowej wersji Mk III. W międzyczasie rosnąca przewaga samolotów niemieckich spowodowała konieczność poprawienia osiągów Spitfire. W związku z tym na standardowym płatowcu Spitfire zainstalowano mocniejszy silnik, standardowo stosowano też mocniejsze uzbrojenie składające się z dwóch działek i czterech karabinów maszynowych w miejsce dalece niewystarczających 8 km. Ów tymczasowy samolot okazał się na tyle udany, że w 1942 r. stał się standardowym myśliwcem RAF. Równocześnie rozpoczęto prace nad kolejną wersją docelową Mk VIII wyposażoną w nową wersję silnika Merlin dającą lepsze osiągi na dużych wysokościach. Zanim doszło do wdrożenia tej wersji, sytuacja na froncie wymusiła kolejne prowizoryczne rozwiązanie, na standardowym płatowcu Mk V zainstalowano nowy silnik. Nową wersję oznaczono Mk IX i okazała się ona na tyle udana, że masowo produkowano ją do końca wojny, także w wersji Mk XVI z analogicznymi silnikami, ale licencyjnej produkcji amerykańskiej. Ta tymczasowa wersja okazała się najliczniej produkowaną w historii Spitfire. Spitfire VIII dał początek linii samolotów ze znacznie mocniejszymi silnikami Griffon.

 

Łącznie wyprodukowano ponad 22 tysiące samolotów w różnych wersjach, myśliwskich, myśliwsko-bombowych, myśliwsko-rozpoznawczych, morskich pokładowych. Tym samym stał się najliczniej produkowanym samolotem brytyjskim. Ostatnie Spitfire wykorzystywano w RAF do pomiarów meteorologicznych do 1957 r. Po wycofaniu ze służby samoloty trafiły do eskadry historycznej, która eksploatuje samoloty tego typu do dziś. Wykorzystywane w roli propagandowej,  Spitfire nieprzerwanie służą w RAF od 1938 r., co stanowi niewątpliwy rekord.

 

Spitfire trafiły też na stan polskiego lotnictwa stając się najliczniej eksploatowanymi samolotami w historii. Stanisław Skalski podczas służby w Dywizjonach Myśliwskich 306, 316, 317, PFT, 601 RAF i 131 Skrzydle Myśliwskim, latał na Spitfire II, V, IX, ale także jako nieliczny z Polaków na samolotach wersji Mk VIII. Na tych samolotach odniósł gros swoich zwycięstw – ma zaliczone 8 samolotów zniszczonych, 2 prawdopodobnie ziszczone i 1 uszkodzony.